کتاب از حال بد به حال خوب

کتاب از حال بد به حال خوب

ترس از اختلاف ممکن است میل نزدیک شدن به اشخاص مانع از آن شود که بین حرف هایتان را بزنید و مسائلتان را مطرح سازید. اما گروهی هم هستند ی گرفتاری متفاوتی دارند.

آنها از خشم و اختلاف می ترسند. فکر می کنند که باید در تمامی لحظات زندگی خوب و خوش برخورد باشند و احساسات منفی خود را بروز ندهند. من این را ترس از اختلاف یا فوبیای اختلاف نامیده ام.

اشخاصی را این خصوصیت از طرح آشکار ناراحتی ها، نارضایی ها با احساسات جریحه دار شد خود خودداری می کنند.

بسیاری از ما با این باور بزرگ شده ایم که احساسات منفی و از جمله آنها خشم چیز بدی است. با این طرز تلقی طرح احساس دشوار می شود. ممکن است از گفتن « حالا خشمگین هستم» یا ((احساس تنهایی می کنم)) بترسید زیرا معتقدید که نباید چنین احساسی داشته باشید. با این طرز تلقی گوش دادن هم دشوار می شود.

آنچه می خوانید برداشت از جلسه ای است که با اندی داشتم. اندی بازرگانی است که مدت ها از اضطراب و افسردگی و احساس تنهایی مزمن رنج برده است.برخلاف میلش خود را به همسرش مری نزدیک نمی کند. با دخترهایش هم همین برخورد را دارد. هروقت موضوع را در جمع خانواده مطرح می کند به جایی نمی رسد.

در شروع جلسه، اندی از رفتار بد مری و دختر کوچکش بتی، که سر میز شام به او بی اعتنایی می کنند شکایت کرد. مسئله بیشتر از آن جهت برای اندی حاد است که سایر دخترهای او در شهر دیگری به دانشگاه می روند و بتی تنها دختر اوست که هنوز یکسال دیگر با او و زنش زندگی خواهد کرد.

اندی: با مری بر سر رفتار بتی بحث کردیم. آنها اغلب سر میز شام مرات می گیرند، احساس می کنم که بتی نمی خواهد مرا در گفت وگوهای خود دخالت دهد. دلیل ناراحتی من این است که احساس تنهایی می کنم.